Zamieszanie.

U nas zamieszanie na maxa ale po kolei.

Mamy już końcówkę 37 tygodnia a konkretnie 37t i 4d.
Rzeczy do torby szpitalnej dla mnie i brzuszka no niby są ale nadal nie wszystkie tak więc torba na dzień dzisiejszy nadal nie spakowana w zasadzie obie torby.
W Środę mamy wizytę u lekarza zobaczymy co powie (mam się szykować na szpital, ostatnio o tym rozmawialiśmy), na całe szczęście nie jadę sama tylko z Romkiem.

Pralka którą zamówił Romek miała być w Piątek a niestety nie ma jej do dziś.
Nie wszystkie dodatki po remontowe są kupione ale to tylko kwestia zamówienia paru rzeczy w sieci, więc nie mam co panikować.
Jak ogólnie idzie remont? Hmm... Pomału ale już nawet się tym nie przejmuję (jak nie zdążymy to będzie wina tylko i wyłącznie Romka bo zamiast "remontować" pomaga innym w koło), sypialnia pomalowana no może nie do końca bo trzeba pomalować jeszcze kaloryfer drzwi i podłogę. Łazienka nawet nie zaczęta przedpokój również. Wyszło też na to że swojej kuchni nie będę miała jeszcze jakiś czas a wszystko przez nasz głupi samochód który się znów popsuł, niby kasa jest ale nie na tyle by zrobić i kuchnie i samochód (a do porodu busem jechać nie będę).

Wczoraj były dożynki i ognisko na które naprawdę długo czekałam, byłam pewna że będzie dużo gości, miła atmosfera, trochę się pobawimy i ogólnie miało być fajnie.
Wyszło niestety inaczej, ognisko jedna wielka porażka i to nie przez pogodę ale gości. Z 12 osób które zdeklarowało się na 1000% że będą zjawiło się zaledwie 3 osoby....  nie ukrywam że Romek jest wściekły bo niby składka była nie duża ale za wszystkich założył z własnej kieszeni. Ognisko było na 16:30 bo o 20 mieliśmy iść na festyn, przed sama 20 przyjechało kolejne 2 osoby i z tekstem abyśmy się ruszyli bo oni są już na festynie umówieni, wtedy i ja wściekłam się niesamowicie.
Poszliśmy na festyn ja Romek i te 3 osoby które przyszły wcześniej, na festynie jedyna pozytywna rzecz że dostałam ogromną watę cukrową nawet chwili się nie bawiliśmy bo W. się zchlała i zaliczyła tzw. zgona.... także po 15 minutach byciu na festynie odnieśliśmy ją i poszliśmy do domu, pół nocy płakałam Romek mnie uspokajał że przecież mogło być jeszcze gorzej.

Powiem wam że po tym wszystkim, od samego rana mam świetny humor i mam nadzieje że utrzyma się on jak najdłużej i że będę miała dość cierpliwości do tego całego zamieszania.

Za chwilkę dodam zdjęcia pomalowanego pokoju.

AKTUALIZACJA.

Pokój jest biało siwy. 

Kawałek zebry :D

(malowałam sama)

Wiem że odrobinę krzywo ale...

I miś w miejscu gdzie będzie stało łóżeczko.

Będzie jeszcze imię ale dopiero jak się brzuszek urodzi bo nadal nie znamy płci. 

Tak wiem zbyt dużo talentu plastycznego nie mam. 

A właśnie, przy okazji malowania pokoju przez Romka przypomniałam sobie czemu to ja zawsze nasz pokój malowałam... (on po prostu nie ma do tego cierpliwości a wałkiem rzucał chyba z 1000 razy z krzykiem że on nie będzie malował).